Ik plaats hier een gedicht voor mijn leesdossier:
 |
Jef Last |
De Landarbeider
Ik melk de koeien op het land
en zet het geurig graan aan schoven.
Wat kan de wereld mij beloven
meer, dan Zijn zegen op mijn hand?
Ik doe mijn werk, en lees geen krant
en stoor de moordnaars niet in ’t roven
Ik ben het brandhout, God de oven
waarin ik naar Zijn wil verbrand.
Ik geld voor knecht slechts onder knechten.
Maar heer ben ’k van mijn eigen ziel,
geen slaaf van ingebeelde rechten.
Geen afgod waar ’k voor nederkniel,
maar aan mijn land en volk gehecht en
tevreden zo ik Hem geviel.
Jef Last (1898-1972)
Beoordeling / mening van van het gedicht:
Het is een duidelijk gedicht met een boodschap. Het gaat over een landarbeider die hard aan het werk is en niet zijn tijd verspilt aan slechte dingen. Hij voelt zich eigen baas en geen slaaf. Iets wat hij graag voor het land en volk overheeft. Ik vind het een heel mooi verwoord gedicht.
Het is een duidelijk gedicht met een boodschap. Het gaat over een landarbeider die hard aan het werk is en niet zijn tijd verspilt aan slechte dingen. Hij voelt zich eigen baas en geen slaaf. Iets wat hij graag voor het land en volk overheeft. Ik vind het een heel mooi verwoord gedicht.
Dex Lorist
Geen opmerkingen:
Een reactie posten