Remco Campert

Ik plaats hier een gedicht voor mijn leesdossier:

De auteur is Remco Campert,  geboren te Den Haag 29 Juli 1929. Het is een gedicht uit de bundel; Het licht van mijn leven (2014).

Licht van mijn leven

        Het levenslicht zag ik in Den Haag
        maar in Amsterdam, Van Eeghenlaan zeven,
        temidden van dichters (Luceberts schaterlach,
        Schierbeeks hikkende Boek Ik), zagen
        mijn wóórden het licht
        dat me niet meer verliet, trouw
        door dik en dunner dan dik

        nu zoveel jaren later

        loop ik nog even door de straten
        van datzelfde Amsterdam tot
        in een knipperend ogenblik
        het leven me loslaten zal

        laat me dan, dat moment gekomen,
        opnieuw nog even
        zweven boven het Stedelijk
        dan verder al hoger
        boven de bomen in het Vondelpark
        waarna ik, mijn tijd opgeheven,
        voor eeuwig uiteenval, me verenig
        met het fijnstof van de stad,
        met de spiegeling van het zonlicht
        in het water van de gracht
        en word meegenomen met de glimlach
        en de dromen van het meisje
        dat ik eens op een tramhalte zag.

Beoordeling / mening van van het gedicht:
In dit gedicht kijkt de schrijver terug op het verleden. Hij beschrijft zijn gevoel / ervaring van vroeger. Nu jaren later loopt hij weer door de straten waar hij vroeger is opgegroeid en de goede herinneringen komen weer boven. Het is een duidelijk gedicht met een boodschap. Ik vind het een poëtisch gedicht, heel mooi verwoord.

Dex Lorist