Het is geschreven door Karel Glastra van Loon.
De uitgeverij is L.V. Veen Amsterdam / Antwerpen.
De illustrator in het boek is n.v.t.
De eerste druk is uitgegeven in April 1999.
Het boek heeft 237 bladzijden.
Het boek heeft 45 hoofdstukken, de hoofdstukken zijn genummerd.
Het zijn geschreven nummers: één, twee, drie, etc.
De literaire stroming is: Moderne Nederlandse Literatuur.
Zoals je kunt zien aan de foto van de kaft gaat het hier echt om een roman. Passie tussen man en vrouw, waarschijnlijk elkaars geliefden. Dit kom ik natuurlijk pas echt te weten nadat ik het boek heb gelezen. De kaft roept wel een bepaalde sfeer op, waarbij ik gelijk moet denken aan liefde, lust, integriteit. Als ik de kaft goed bekijk en erover nadenk weet ik niet of dit ook wel een boek is wat geschikt is voor de mannelijke lezer. Maar ga er toch aan beginnen aangezien er heel veel goede recensies zijn geschreven en een kaft zegt natuurlijk niet alles. De titel "De Passievrucht" verraadt geen enkel aspect van het verhaal. Ik ga beginnen met lezen...................
Wat zijn je verwachtingen?:
Ik had niet echt verwachtingen van waar het boek over zou gaan. Ik wist inmiddels na alle recensies dat het gaat over een vader die naar de biologische vader van 'zijn zoon' zocht. Achteraf klopt dit dus ook.
Recensies: Ik heb verschillende recensies gelezen alvorens ik in het boek ben begonnen met lezen.
Er waren er heel veel te vinden o.a. uit de Volkskrant, NRC, Recensieweb en Maxpam.
http://www.volkskrant.nl/recensies/ontgoocheling-van-een-schijnverwekker~a520600/
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/in-de-martelkamer-van-de-wetenschap
http://recensieweb.nl/recensie/vader-en-zoon-bedrieglijk-simpel/
http://www.maxpam.nl/archief/Glastra.html
Nadat ik het boek heb gelezen kan ik de titel als volgt verklaren:
De titel "De Passievrucht" kun je vertalen op twee manieren. De letterlijke vertaling hiervan is "Hartstocht Baby". Hiermee wordt bedoeld dat het een baby uit liefde is. Als je ook goed over het verhaal nadenkt is dit ook zo. Het gaat om een baby die verwekt is uit passie.
De titel kan je ook verklaren door de passievrucht als baby (Bo) te zien. Waarschijnlijk wist Monica al dat Armin onvruchtbaar was. Ze wilde hem toch graag een kind schenken. Ik denk dat ze daarom met zijn vader naar bed is geweest, dit alles uit liefde voor hem.
Korte samenvatting van het plot:
Op een dag in 1998, komt Armin Minderhout er na 13 jaar achter dat hij niet de vader kan zijn van zijn zoon Bo.Hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter, een geslachtschromosoomafwijking. Je bent je hele leven onvruchtbaar. Dit gooit zijn hele leven overhoop. Alles waar hij in geloofde blijkt één grote leugen. Wat er nog bij komt, is dat hij niet aan de echte moeder kan vragen wie de echte vader is, de 'dader'. Moeder Monica is namelijk al 10 jaar dood.Armin weet zich geen raad, evenals zijn huidige partnet Ellen, destijds Monica's beste vriendin. Hij besluit het voor Bo te verzwijgen. Armin gaat op onderzoek naar de biologische vader van Bo. Hij kan niet leven met steeds de vraag: Waarom?, Wie?, Hoe?, Waar?. Zijn hele leven moet hij heroverwegen. Armin gaat de confrontatie aan met de mogelijke 'daders'. Dit verslechterd de relatie tussen Armin en Ellen. Ze zullen nooit samen kinderen krijgen. Hij besluit om samen met Bo er even tussenuit te gaan naar Ameland. Daar verteld hij Bo op een ontactische manier dat hij niet zijn echte vader is. Eenmaal terug doet Armin een grote ontdekking en heeft gevonden waar hij naar zocht. Maar of hij dat nu echt wilden weten?
Korte samenvatting van de inhoud:
Armin Minderhout is 36 jaar en woont samen met zijn vriendin Ellen en de 13 jarige zoon Bo in Amsterdam. Bo is het kind van Armin's overleden vriendin Monica, zij is inmiddels al 10 jaar overleden. Monica is ziek geworden. Ze was misselijk geweest, kreeg griep en was binnen enkele dagen gestorven aan een hersenvliesontsteking. Armin werkt als corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij en is gek van de natuur en van vogels. Als Armin en Ellen samen nog een kind willen en dit blijkt niet te lukken volgt er een medisch onderzoek in een IVF-kliniek. Daar blijkt Armin al zijn hele leven onvruchtbaar te zijn. Hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter, een afwijking van de geslachtschromosomen. Hij kan dus niet de biologische vader van Bo zijn!! Armin begint de zoektocht naar de echte vader van Bo. Hij kan het Monica niet meer vragen omdat zij dus al lang geleden overleden is. Hij vertelt het hele verhaal aan zijn beste vriend Dees, die er enorm van schrikt, want Bo lijkt heel erg veel op Armin! Armin schrijft alle mogelijke verdachten op in zijn agenda en gaat op zijn zoektocht bij ze langs. Als eerste bezoekt hij Robbert Hubeek, een vroegere ex van Monica. Hij blijkt helemaal niets te weten van Monica's dood, uiteindelijk blijkt dit niet de vader van Bo te zijn. Daarna gaat hij bij Monica's huisarts langs, want arts patiënt relaties komen nou eenmaal voor denkt Armin. De huisarts verzekert Armin dat er nooi iets plaatsgevonden heeft tussen hem en Monica. Hij kan ook niks vinden in Monica's dossier over zaken die ze in vertrouwen over haar zwangerschap vertelt zou kunnen hebben. De laatste verdachte is Niko Neerinckx, een collega van Monica van het reisbureau "de Kleine Wereld". Volgens Ellen was Monica absoluut niet op Niko verliefd geweest, maar toch ging Armin erheen. Omdat Niko op reis is, ontmoet hij eerst zijn vrouw Anke. Armin stelt zich voor als Erik Aldenbos, dit omdat hij zo meer hoopt te weten te komen en zodat er niet gelijk de link met Monica kan worden gelegd. Erik Aldenbos is iemand die vroeger in hun huis had gewoond. Hij doet alsof hij op zolder nog een brief verstopt had laten liggen en dat deze van zeer grote emotionele waarde is. Hij komt er al vragende achter dat ze 3 kinderen hebben, waarvan er ook één Bo heet. Hij vraagt door en ontdekt dat Niko hem zo heeft willen noemen omdat hij nog een jongetje kende die Bo heette. Armin vind een foto van Monica in hun fotoalbum. Nu weet Armin bijna zeker dat Niko de vader is van zijn zoon Bo. Dees overtuigt Armin ervan dat hij alles erger maakt als Armin het aan Niko wil gaan vragen. Anke, de vrouw van Niko zal dan immers van Niko weggaan en wat schiet je daar meer op als iets wordt bevestigd wat je eigenlijn al vermoed? Ook Ellen dringt erop aan het niet aan Niko te vragen, want volgens haar heeft Monica nooit wat in Niko gezien. Armin volgt hun advies op. Vlak hierna komt Armin's vader Cor te overlijden. Zijn moeder is twee jaar geleden al gestorven aan darmkanker. Na een heftige ruzie met Ellen gaat Armin met Bo een lang weekend naar Ameland. Daar vertelt Armin, in een dronken toestand, aan Bo dat hij eigenlijk zijn zoon niet is. Bo is boos en slaat op hem in. Eenmaal weer thuis gekomen ruimen Armin en Dees het huis van Armin's overleden ouders op. Hierbij komt hij een doos tegen met oude liefdesbrieven van zijn ouders. Hij ontdekt ook een briefje met de tekst: 'ik ben zwanger. M.' erop. Dit kan maar een ding betekenen, zijn vader is de biologische vader van Bo!! Hij komt totaal verward thuis aan bij Ellen en Bo. Ellen geeft uiteindelijk Armin een ander briefje van Monica dat aan Bo gericht is en daarin staat dat Bo's opa eigenlijk zijn vader is. Dit briefje heeft Ellen van Monica gekregen toen ze nog leefde. Ellen heeft al die jaren geweten dat Armin niet de vader is van Bo maar Cor. Ellen verteld het hele verhaal van de jarenlange spanning tussen Armin's vader Cor en Monica en het éénmalige "slippertje" van toen waardoor Bo verwekt is. Aan het eind van het boek is Armin helemaal in de war en voelt zich niks meer, geen vader, geen zoon, geen geliefde, geen vriend, niets. Hij is opgehouden te bestaan en moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden, zoals hij dat zelf zegt. Bo is niet zijn zoon maar is zijn halfbroer en heeft daarom overeenkomsten met hem. Armin wil nu alle details weten, hij krijgt hierbij veel steun van Ellen. Het is een moeilijke periode voor Bo en Armin. Bo stelt op een gegeven moment voor de as van hun gezamenlijke vader over het graf van Monica uit te strooien en op die manier zand over de zaak te gooien.
Er zijn op internet nog heel veel samenvattingen van "de Passievrucht" te vinden, klik op onderstaande link om deze te openen:
http://www.collegenet.nl/index_mainframe.php?mainframe=http%3A%2F%2Fwww.collegenet.nl%2Fstudiemateriaal%2Fverslagen.php%3Fverslag_id%3D13178%26site%3D
http://leerlingen.com/huiswerk/auteur/karel-glastra-van-loon/boekverslag/de-passievrucht/45520
Centrale Personages:
Armin Minderhout: Armin Minderhout is de hoofdpersoon in het boek. Hij is een man van ongeveer 30 jaar oud en werkt als corrector op een wetenschappelijke uitgeverij. Hij heeft het syndroom van Klinefelter waardoor hij onvruchtbaar is. Hij heeft een erg wantrouwend karakter en is ook erg nieuwsgierig. Over zijn uiterlijk wordt in het boek niet geschreven. Erik Aldenbos is een naam die Armin zichzelf heeft gegeven als hij naar Anke Neerincks gaat. Hij wil nl met haar praten zonder gelijk door haar man te worden herkend.
Bo: Bo is de zoon van Monica en (wat iedereen denkt) ook van Armin. Hij is een jongen van 14 jaar. Bo is erg rustig en praat niet veel. Hij is wel aan het puberen dat merk je aan zijn gedrag. Hij lijkt qua uiterlijk erg op Armin. Hij heeft een sterke band met Armin. Bo is ook erg geïnteresseerd in de natuur en gaat dan ook regelmatig samen vissen en vogels bestuderen.
Monica: Monica is de moeder van Bo en de overleden vriendin van Armin. Ze heeft een spontaan karakter maar als ze iets wil dan gebeurt het ook. Ze had rood haar en een spierwitte huid. Ze had ook een raar lachje. Ze is gestorven aan een hersenvliesontsteking, in het boek tien jaar geleden. Bo was dus nog maar drie jaar oud toen.
Ellen: Ellen is de nieuwe vriendin van Armin, en nu dus stiefmoeder van Bo. Ze is een hele aardige vrouw met wie je alles kan bespreken. Ze heeft blond haar. Ze was vroeger een collega en de beste vriendin van Monica. Ellen heeft Armin in zijn rouwperiode gesteund. Dit was een periode waarin hij veel dronk en 's nachts altijd op stap was. Zij help Armin nu met het opvoeden van Bo.
Dees: Dees is de beste vriend van Armin. Armin vertelt hem alle avonturen die hij beleeft in de zoektocht naar de biologische vader van Bo. Dees speelt een sympathieke rol in het boek.
Tijd en Opbouw:
Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. Er gebeuren allemaal dingen door elkaar heen. Tussen de eerste en laatste bladzijde verloopt ongeveer 16 jaar. Het verhaal begint in het heden en dan ineens zit je weer in het verleden. Dit merk je aan het feit dat Bo 13 is en ineens weer 3 jaar is. Ook zijn er stukken dat Monica soms nog leeft.
Plaats:
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is voornamelijk in Amsterdam. Armin woont daar met zijn vriendin Ellen en (zoon) Bo. Hier heeft hij vroeger ook met Monica gewoond. Een andere belangrijke plek is Ameland. Daar ging Armin vaak met Monica heen toen ze nog leefde en nu zo af en toe met Bo. Ze gaan er dan vissen en vogels kijken en van de natuur genieten.
Genre / Soort verhaal:
Het genre van "De Passievrucht" is een psychologische roman. De lezer kijkt mee door de ogen van Armin, die zich in een moeilijke situatie bevindt. Je leest hoe hij hier mee omgaat en hoe hij worstelt om dit te aanvaarden. Dat Bo eigenlijk niet zijn zoon is maar zijn halfbroer en dat Monica 'zijn' zoon bij iemand anders heeft verwekt, vooral bij zijn vader, valt hem erg zwaar. Het is een boek waarin duidelijk de 'vader-zoon relatie' en de 'liefde en bedrog' naar voren komt.
Thema / Onderwerp:
Het thema van het boek is de twijfel over en aan het vaderschap. Ook speelt trouw zijn en liefde een grote rol in het boek. Het blijkt namelijk dat iedereen die hij vertrouwde toch iets voor hem achter hielden. Het bedrog van je naasten!!!
Vertelsituatie / Perspectief:
Het boek is geschreven in de ik-vorm van een persoonlijke verteller. Je volgt het verhaal door de ogen van Armin, die zelf de hoofdrol speelt in het verhaal. Je weet precies wat Armin denkt en voelt en hoe hij de dingen ziet.
Taalgebruik:
Het taalgebruik is makkelijk, er zitten bijna geen moeilijke woorden in en de zinnen zijn vrij kort. Ik vind de zinsopbouw relatief makkelijk. Er is wel afwisselend gebruik gemaakt van de tegenwoordige en verleden tijd, dit is vooral bij de terugblikken. Ook kwamen er redelijk veel dialogen in voor.
 |
| Foto: Karel Glastra van Loon 1962-2005 |
Het boek is geschreven door Karel Glastra van Loon. Hij is geboren op 24 december 1962 in Amsterdam. Hij wou toen hij klein was altijd bioloog worden, dit merk je duidelijk in het boek "De Passievrucht", Armin houd heel erg van de natuur, in het bijzonder van vogels. Ook corrigeert hij bij een wetenschappelijk tijdschrift. Toen hij een jaar of 16 was werd hij fan van de gedichten van Paul van Ostijen en begon zelf nooit gepubliceerde gedichten te schrijven. Uiteindelijk wou hij journalist worden en heeft hij een jaar in Amerika op school gezeten. Hij heeft een aantal banen als journalist, redacteur en verslaggever bij o.a. de Libelle gewerkt. Hij heeft als verslaggever altij veel gereisd. Hij heeft een aantal non-fictie boeken geschreven, o.a. " de Poppe-methode", "Herman en de laatste oorlog". In 1997 is hij gedebuteerd als auteur en zijn eerste boek heet "Vannacht is de wereld gek geworden", daarna volgde "De Passievrucht" en 'Lisa's adem". Karel Glastra van Loon begon met non-fictie boekenschrijven en daarna met romans schrijven. Zijn boeken gaan vaak over wetenschappelijke elementen, zelfs in zijn romans komt natuur en wetenschap veel voor. Zijn boeken hebben meestal als thema's wetenschap, oorlog, liefde en geheimen.
Karel Glastra van Loon is overleden op 1 juli 2005 in Nederland. Op 42-jarige leeftijd stierf hij aan de gevolgen van de hersentumor die anderhalf jaar daarvoor werd geconstateerd. Hij moest zijn vrouw en drie kinderen achterlaten. Karel was ook jarenlang journalist voor Nieuwe Revu en Vrij Nederland. Hij werd met de roman "De Passievrucht" wereldberoemd in Nederland en later ook in het buitenland. "De Passievrucht" is inmiddels in 31 talen uit 34 landen vertaald en is daarmee de meest vertaalde Nederlandse roman ooit. Met "De Passievrucht" won Karel Glastra van Loon de AKO Literatuurprijs en de Generale Bank Literatuurprijs.
Voor meer informatie over de schrijver klik op de onderstaande link:
Ik kende deze schrijver niet en heb dan ook geen andere werken of boeken van hem gelezen.
Als hij nog in leven zou zijn zou ik hem graag een vraag willen stellen; Waarom heeft hij nu specifiek voor dit onderwerp heeft gekozen. Ik ken namelijk zelf geen andere boeken die gaan over het vaderschap en kinderen krijgen terwijl je weet dat je onvruchtbaar bent. De meeste romans gaan vaak over de dood, liefde en over overspel.
Eigen mening:
Ik heb dit boek gelezen in de meivakantie. Het is een interessant onderwerp dat heel goed te begrijpen is. Het onderwerp is voor mij niet herkenbaar omdat ik het zelf gelukkig nog nooit heb meegemaakt. Ik heb ook nog nooit nagedacht over het hebben van een kind terwijl je onvruchtbaar bent, dit komt omdat ik nog lang niet aan kinderen toe ben. Het is natuurlijk een heel goed boek maar ik vind het toch echt wel een beetje een vrouwenroman. Het gaat namelijk steeds over de gevoelens en de belevenissen van Armin. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je op zoek gaat naar de biologische vader van je kind. Je wil de waarheid weten. Het is natuurlijk een grote schrik als dit later je halfbroer blijkt te zijn en dat je inmiddels overleden echtgenoot dit altijd voor je heeft verzwegen. Ook blijkt dan dat je huidige vriendin dit altijd al heeft geweten. Dit lijkt mij enorm kwetsend. Je bent natuurlijk al het vertrouwen in de mens en de liefde kwijt en zal hier mee moeten leren omgaan. De mensen van wie je het meest houdt blijken je al die tijd te hebben voorgelogen. Dit lijkt mij inderdaad een enorme klap in je gezicht. Ook zal de vraag of ze echt van elkaar gehouden hebben door zijn hoofd blijven spelen. Het verhaal leest wel heel gemakkelijk weg omdat gebeurtenissen elkaar snel opvolgen. Sommige delen in het boek vond ik een beetje saai om te lezen, bijvoorbeeld de stukken over biochemie. Het gaf naar mijn idee geen meerwaarde aan het boek en het had wat mij betreft weggelaten kunnen worden. Het stuk waarin uiteindelijk werd onthuld wie nou de echte vader van Bo was waren wel erg spannend zo ook het stuk waaruit blijkt dat Armin onvruchtbaar is. Ik raad alle vrouwen aan dit boek te lezen, het is echt een goed realistische verhaal maar volgende keer ga ik toch weer voor een thriller!!!!
Dex Lorist
Het boek is ook verfilmd in 2003. De regie was in handen van Maarten Treurniet.
Bekijk hieronder een deel van de film om een goede indruk te krijgen van het boek.
Het boek is ook verfilmd in 2003. De regie was in handen van Maarten Treurniet.
Bekijk hieronder een deel van de film om een goede indruk te krijgen van het boek.
Prima weblog wil het boek zeker een keer lezen klasse!
BeantwoordenVerwijderen