maandag 21 september 2015

Weblogopdracht 6 : Bezonken Rood door Jeroen Brouwers / "Ogen met een waas van Rood"

Voor de zesde weblogopdracht heb ik gekozen voor een roman uit de periode 1980-nu. Het boek heeft als titel "Bezonken Rood". Ik heb dit boek in overleg gekozen met docent Nederlands Mevr. A.Windgassen. Bezonken Rood is een oorlogsroman van Jeroen Brouwers uit 1981. Brouwers schreef het boek nadat zijn moeder was overleden, met het doel zijn kampjaren in Batavia te verwerken.
De titel van het boek is "Bezonken Rood".
Het is geschreven door Jeroen Brouwers.
De uitgeverij is Eldorado, Amsterdam.
De illustrator in het boek is n.v.t.
De eerste druk is uitgegeven in November 1981.
Het boek heeft 152 bladzijden.
Het verhaal is opgebouwd uit zeventien ongenummerde hoofdstukken.
De literaire stroming is: Moderne Nederlandse literatuur met surrealistische en symbolistische invloeden.

Wat vindt je van de kaft?
Als je naar de kaft kijkt voordat je het boek hebt gelezen zie je niet gelijk wat de schrijver ermee bedoeld, maar nadat ik het gelezen had denk ik dat de schrijver met de rode cirkels bedoeld de connectie met Japan en de vliegen symboliseren de dood.

Wat zijn je verwachtingen van het boek?
Mijn verwachting vooraf was dat het een moeilijk boek zou zijn, dit omdat ik het onderwerp niet aantrekkelijk vind om te lezen, maar op advies docent toch gedaan!! Omdat het hier een oorlogsroman betreft verwachte ik dat het een enorm aangrijpend boek zou zijn, vol emotie.


Recensies: Ik heb uit verschillende bladen eerst de volgende recensies gelezen.
Marian Buijs in de Volkskrant (18-10-2004)
http://www.volkskrant.nl/recensies/ongekend-subtiel-bezonken-rood~a719260/
Dirk Leyman in DeMorgen (06-05-09)
http://www.demorgen.be/expo/-bezonken-rood-jeroen-brouwers-a844339/
Marjolijn Pouw in NRC handelsblad (13-11-1981)
http://www.geocities.ws/siebrenkuipers/brouwbez.html
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/schrijver/brouwers-jeroen

Nadat ik het boek heb gelezen kan ik de titel als volgt verklaren:
De (ik-) hoofdpersoon Jeroen Brouwers wil in dit boek zijn gedachten opschrijven over de tijd dat hij in het Jappenkamp gevangen zat. Hij wil dit doen door al zijn herinneringen aan het kamp te laten bezinken. In het kamp is er veel rood bloed vergoten en ook zagen zij hier elke dag de vlag van Japan die een rode stip in het midden bevat. Dit alles staat voor hem wat er in de kampen gebeurd is. Hij wil  met de titel "Bezonken Rood" alle ellende van toen laten bezinken.

Ik zou het het boek de volgende passende titel hebben gegeven: "Ogen met een waas van Rood"    of   "Bevliegende Angst".

Er zijn op internet veel samenvattingen van Bezonken Rood te vinden, ik heb er een aantal uitgezocht, klik op de link om deze te openen:
http://www.zoekboekverslag.nl/boekverslag_incach.php?gid=6785
http://www.collegenet.nl/index_mainframe.php?mainframe=http%3A%2F%2Fwww.collegenet.nl%2Fstudiemateriaal%2Fverslagen.php%3Fverslag_id%3D10272%26site%3D
http://www.scholieren.com/boekverslag/44072

In weblogopdracht 6 ben ik ingegaan op het centrale personage in het boek:
Jeroen Brouwers is de hoofdpersoon / ik-persoon van het boek. Hij is schrijver van beroep en voor de tweede keer getrouwd. De kinderen uit zijn eerste huwelijk ziet hij liever niet meer. Jeroen was 5 jaar toen hij samen met zijn moeder, grootmoeder  en zusje in het kamp Tjideng  in Batavia gevangen zat. Zijn vader is krijgsgevangene in Japan en zijn twee oudere broers zitten in een mannenkamp op Java. De gebeurtenissen die hij als kleuter in het Tjideng kamp heeft meegemaakt hebben een onuitwisbare stempel op de rest van zijn leven gedrukt. Hij heeft nooit geleerd om met zijn gevoelens om te gaan.
De kampervaringen zijn de oorzaken van zijn schuldgevoelens en paniekangst. Hij slikt kalmerende middelen om zijn angsten te onderdrukken. Toen zijn moeder in het kamp werd mishandeld hield hij op met van haar te houden. Zijn verdere leven is hij op zoek geweest naar een soort moederfiguur. Het lijkt erop dat zijn gevoel met eelt bedekt is. (Aan het eind van het boek smeekt de hoofdpersoon:" Maak het eelt zacht dat mijn lichaam overwoekert" (pag.126) hiermee geeft hij ook aan dat hij zich niet meer terughoudend opstelt ten opzichte van zijn gevoelens.
In het boek is het spiegelmotief een karakteristiek element, "werkelijkheid en niet-werkelijkheid". "Ik voel niets en ik voel iets" (pag.19).
Het conflict van de hoofdpersoon Jeroen Brouwer is dan ook steeds de kampherinneringen van een kind, het schuldbesef en de wroeging. Ook de dood van zijn moeder (niet in het kamp overleden maar later in verzorgingstehuis door ouderdom)  en zijn grootmoeder (onder gruwelijke omstandigheden overleden in het kamp) spelen een belangrijke rol, af en toe denkt hij dat het leven totaal geen zin meer heeft. Maar het meest kampt hij met zijn gevoelloosheid door de verharding (vereelting in boek) van het lichaam. Hij probeert zijn hele leven te verwerken door een boek te schrijven hierin spelen rouwverwerking, identiteitsverlies en de nasleep en verwerking van de tweede WO een zeer grote rol.

Informatie over de schrijver:
Jeroen Brouwers werd in 1940 in het toenmalige Nederlands-Indiƫ geboren. Hij kwam uit een Rooms-Katholiek milieu. In de tweede wereldoorlog zat hij samen met zijn moeder en zijn zusje en oma vanaf 1943 tot het einde van de tweede WO in een Jappenkamp. Hij heeft geruime tijd in Brussel gewoond en werkte in de journalistiek. Hij debuteerde in 1964 met de verhalenbundel "Het mes op de keel". Hij werd pas erg bekend door zijn Indiƫ-trilogie: Het verzonkene (1979), Bezonken Rood (1981) en de Zonsvloed (1988).

Voor meer informatie over de schrijver klik op de onderstaande link:
http://spod.home.xs4all.nl/personeel/Brouwerspagina/biografie_jeroen_brouwers.htm
http://www.literatuurplein.nl/persdetail.jsp?persId=2933
http://www.schrijversinfo.nl/brouwersjeroen.html

Eigen mening:
Bezonken Rood heeft een enorme indruk op me gemaakt. Niet alleen door de gruwelijkheden die er worden beschreven, maar ook door de tegenstrijdige gevoelens die worden beschreven. Ik had nog nooit een boek gelezen over een Jappenkamp, het is een verhaal dat ik niet snel zal vergeten. Het verhaal over het Tjideng-kamp vind ik zeer schokkend. Ik vind het soms wel een boek wat moeilijk te volgen is, dit door de vele gedachten sprongen. Dan verteld hij over het Jappenkamp en plots verteld hij weer over het overlijden van zijn moeder, af en toe een beetje verwarrend. Het boek leest wel makkelijk weg door het eenvoudige directe taalgebruik en de vaak korte of lange zinnen.
Zelf hou ik niet zo van geschiedenis en oorlogsboeken, maar ik heb er geen spijt van.

Ik vind het in dit genre dan ook een aanrader voor iedereen!!!

Dex Lorist



Geen opmerkingen:

Een reactie posten